فیکسچر اصطلاحی برای توصیف خود ایمپلنت است. این یک قطعه تیتانیومی کوچک می باشد که بسیار شبیه یک پیچ است. فیکسچر ایمپلنت دندان ، مستقیماً در استخوان زیر خط لثه قرار می گیرد. در صورتی که قصد دارید درمان ایمپلنت دندان را انجام دهید، می توانید از خدمات کلینیک فوق تخصصی دندانپزشکی Dencare بهره مند شوید.
بخش های ایمپلنت دندان
در یک نگاه، ایمپلنت دندان مزایای مختلفی را برای افرادی که به دنبال جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته هستند، ارائه می دهد. با این حال، برای درک واقعی اینکه چرا ایمپلنت دندان، انتخابی طلایی برای گزینه های جایگزینی دندان است، می توان نگاه دقیق تری به هر قسمت از ایمپلنت دندان انداخت.
نگاهی عمیق به هر جزء و درک نحوه عملکرد آن برای حمایت از پروتز دندان، می تواند در استفاده از ایمپلنت های دندانی شما را یاری کند. ضمن آنکه کلینیک دندانپزشکی Dencare شما را در این خصوص یاری می کنند. در این جا باید اشاره کنیم که در ساده ترین مفهوم، ایمپلنت های دندانی از سه بخش اصلی تشکیل شده اند. فیکسچر ایمپلنت دندان ، اباتمنت و پروتز دندان. اکنون، بیایید نگاهی عمیق‌تر به هر مؤلفه بیندازیم تا درباره نحوه کار این مؤلفه‌ها با هم بیشتر بدانیم.
نحوه استفاده از فیکسچر ایمپلنت دندان
فیکسچر که گاهی اوقات پست ایمپلنت نیز نامیده می شود، یک پیچ کوچک استوانه ای است که در استخوان فک کاشته می شود تا به عنوان یک ریشه دندان مصنوعی عمل کند. از آنجایی که فیکسچر برای تقلید از عملکرد ریشه های طبیعی دندان طراحی شده است، به گونه ای طراحی می گردد که در پایه مانند ریشه دندان طبیعی مخروطی شود.
پست های ایمپلنت نیز به دلیل زیست سازگاری از تیتانیوم ساخته شده اند. در برخی موارد، فیکسچر ایمپلنت دندان با هیدروکسی آپاتیت پوشانده می شوند که به پیوند ایمپلنت با استخوان اطراف کمک می کند. این قسمت از ایمپلنت، بسته به دندانی که جایگزین می شود در اندازه های مختلف موجود است.
به عنوان مثال، دندان ثنایا ممکن است از یک پست کاشت دندان باریک یا مینی ایمپلنت استفاده کند، در حالی که دندان آسیاب به طور کلی به یک پست ایمپلنت با قطر بیشتر نیاز دارد. در برخی موارد، متخصص ایمپلنت شما ممکن است استفاده از فیکسچر ایمپلنت زیگوماتیک را نیز توصیه کند.
این فیکسچر ایمپلنت دندان ، تخصصی هستند که طولانی تر از فیکسچرهای سنتی بوده و در استخوان فک و استخوان های زیگوماتیک کاشته می شوند. آنها اغلب زمانی استفاده می شوند که توده استخوانی کافی در استخوان فک وجود نداشته باشد.
نصب فیکسچر ایمپلنت دندان
از بین تمام گزینه‌های جایگزینی دندان‌های از دست رفته، ایمپلنت های دندانی تنها ترمیمی هستند که مانند ریشه های دندان طبیعی عمل می‌کنند. پس از قرار دادن پست ایمپلنت در استخوان فک، با استخوان اطراف در فرآیندی به نام osseointegration ترکیب می شود. هنگامی که پست ایمپلنت جوش خورد، تقریباً دقیقاً مانند یک ریشه دندان طبیعی عمل می کند و امکان عملکرد طبیعی جویدن و همچنین ظاهر طبیعی را فراهم می کند.
برای استقرار فیکسچر در مراحل ایمپلنت دندان، دندانپزشک ابتدا لثه ها را از روی استخوان دور می کند و سپس یک سوراخ دقیق در استخوان ایجاد می کند و فیکسچر ایمپلنت دندان را مستقیماً در داخل سوراخ قرار می دهد. این قطعه، اساسا به عنوان ریشه جدید دندان مصنوعی عمل می کند. به فیکسچر ایمپلنت زمان داده می شود تا بهبود یابد و به استئواینتگراسیون برسد که در آن استخوان به فیکسچر جوش می خورد و یک پایه محکم و دائمی ایجاد می کند.
اباتمنت ایمپلنت
اباتمنت یک قطعه اتصال دهنده کوچک است که بین پست ایمپلنت و پروتز قرار می گیرد. یک طرف به گونه ای طراحی شده است که در داخل فیکسچر ایمپلنت دندان پیچ شود، در حالی که طرف دیگر برای چسباندن پروتز دندان استفاده می شود. اباتمنت انواع مختلفی دارد که ممکن است بسته به نوع پروتزی که نیاز به حمایت دارد استفاده شود.
به عنوان مثال، یک روکش دندان ممکن است به سادگی مانند یک پیچ بی حس به نظر برسد، در حالی که تکیه‌گاهی که برای پروتزهای متکی به ایمپلنت استفاده می‌شود ممکن است دارای ضمائم خاصی باشد که می‌تواند روی پروتز گیره کند.
برخی از اباتمنت ها را نیز می توان در زوایای مختلف قرار داد تا پس از اتصال پروتز ظاهری طبیعی داشته باشند. بسته به تکنیکی که دندانپزشک ایمپلنت شما استفاده می کند، اباتمنت ممکن است همزمان با پست ایمپلنت قرار داده شود یا ممکن است پس از انجام استئواینتگراسیون روی پست پیچ شود.
هنگامی که فیکسچر ایمپلنت دندان بهبود یافت و استخوانی یکپارچه شد، نوبت به چسباندن دندان مصنوعی برای تکمیل طرح لبخند می رسد. از آنجایی که این قطعه، مستقیماً در داخل استخوان زیر خط لثه قرار دارد، یک قطعه اتصالی بین دندان مصنوعی و فیکسچر به عنوان بخش گسترش دهنده مورد نیاز است. اینجاست که اباتمنت وارد می شود.
پروتز دندان ایمپلنت
پروتز دندان بخشی قابل مشاهده از ایمپلنت دندان است که می تواند روکش ایمپلنت ، بریج یا پروتز دندان باشد. از روکش های دندانی به عنوان جایگزینی دندان های از دست رفته ای استفاده می شود که در کنار هم قرار نگرفتند، این در حالی است که بریج دندان برای دندان هایی در کنار یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرد.
در نهایت، پروتزهای مصنوعی برای جایگزینی کل قوس دندان های از دست رفته و همچنین یک دسته کامل از دندان های از دست رفته مورد استفاده قرار می گیرند. اگر روکش یا بریج قرار داده شود، دندانپزشک شما احتمالاً ترمیم را روی اباتمنت اجرا می کند. با این حال، اگر دندان مصنوعی قرار داده شود، احتمالاً روی اباتمنت ها قرار می‌گیرد.
پروتزی که قصد استفاده از آن را دارید نیز بر تعداد فیکسچر ایمپلنت دندان که باید قرار داده شوند تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، روکش های دندانی به یک پست ایمپلنت نیاز دارند، بریج های دندانی ممکن است به دو یا چند پایه ایمپلنت نیاز داشته باشند و پروتزها به طور کلی به 4-6 پست ایمپلنت نیاز دارند.
ملاحظات زیبایی در پروتز ایمپلنت
پروتز که دندان محسوب می شود، مستقیماً روی اباتمنت می‌چسبد و مانند یک دندان واقعی و طبیعی به نظر می رسد و عمل می‌کند. این در حالی است که سایه و رنگ دندان از قبل انتخاب می شود تا کاملاً با سایه دندان های طبیعی شما مطابقت داشته باشد.
بنابراین، با چشم غیرمسلح، تشخیص تفاوت بین دندان ایمپلنت و دندان طبیعی برای اکثر مردم تقریبا غیرممکن است. پس از چسباندن پروتز، کاشت ایمپلنت رسما کامل می شود. سپس بیمار می تواند از پروتز جدید دندانی خود برای خوردن، جویدن و صحبت کردن درست مانند یک دندان طبیعی استفاده کند. فیکسچر ایمپلنت دندان دائمی است و در این نوع از دندان، نیازی به برداشتن نیست. می توانید برای دریافت خدمات، به کلینیک فوق تخصصی دندانپزشکی Dencare مراجعه نمایید.
