پیوند استخوان

هنگامیکه دندانی کشیده می شود در صورتیکه بلافاصله با ایمپلنت و یا مواد پودر استخوان جایگزین نگردد و پیوند استخوان داده نشود در اغلب موارد تحلیل می رود .

 این بدان دلیل است که استخوان مانند عضلات در صورتیکه بار بر رویشان گذاشته نشود و کار نکنند تحلیل رفته و کوچک می شوند . حال اگر که بخواهیم داخل این استخوان تحلیل رفته ایمپلنت دندان را قرار دهیم به علت نداشتن استخوان نگاهدارنده کافی نمی توانیم ایمپلنت مناسبی را برای فرد بگذاریم . اینجاست که نیاز می شود تا عمل پیوند استخوان یا (GBR (Guided Bone Regeneration را همزمان با قرار دادن ایمپلنت در فک انجام دهیم . تنها در این حالت است که برای قرار دادن ایمپلنت در فک نیاز به انجام جراحی و پیوند استخوان فک است .

با این کار امکان دسترسی به استخوان فک مهیا گشته و با قرار دادن پودر استخوان اطراف ایمپلنت و گذاشتن ممبرین کلاژن بر روی آنها پیوند استخوان با بخیه زدن پایان یابد . در این حالت بسته به تشخیص متخصص ایمپلنت مدت انتظار برای گرفتن پیوند استخوان فک تا زمان قرار دادن روکش ایمپلنت بین سه تا شش ماه متغییر می گردد.

چه زمانی باید پیوند استخوان داده شود؟

همیشه به یاد داشته باشید که دندانی که کشیده می شود اگر که استخوان سطح خارجی کافی نداشته باشد نیاز به پیوند استخوان داریم . این استخوان ناکافی به دو دلیل بوجود می آید :

• عفونت دندانی که قرار است کشیده شود به حدی است که باعث تخریب استخوان سطح خازجی دندان می شود . این بخاطر نازکتر بودن استخوان خارجی است و بدن نیاز دارد تا این عفونت را از کوتاه ترین مسیر به خارج تخلیه کند .در این حالت قبل از گذاشتن پودر استخوان در محل لازم است که سطح استخوان کاملا بوسیله کورت از عفونت لثه و Granulation tissue پاک شود . سپس پودر استخوان به نحو صحیح ذر ساکت دندان قرار داده می شود .
• کشیدن دندان برای گذاشتن ایمپلنت حتما بایستی بدون آسیب یا Atromatic انجام شود . برای اینکه بتوانیم بدون آسیب دندانی را از حفره خود خارج نماییم احتیاج به تجهیزاتی چون دستگاه پیزوسرجری داریم . متخصص ایمپلنت در کلینیک تخصصی دندانپزشکی Dencare دندان را کاملا سالم و بدون کوچکترین آسیب به استخوان فک خارج می کند . این کار علاوه بر تجهیزات نیاز به تخصص و مهارت کافی دارد .
• گاهی اوقت دندان عفونت دارد ولی نیاز به کشیدن و قرار دادن ایمپلنت ندارد . در این حالت بایستی کل فونت با کورت و پیزوسرجری پاک شده و از مواد پودر استخوان در محل تخریب شده قرار داد. بعد از گذاشتن ممبرین کلاژن و پیوند لثه بر روی آنها لثه را دوباره به بخیه زد . پیوند استخوان فک گذاشته شده استخوان از دست رفته را جبران کرده و متعاقب آن تحلیل لثه ایجاد شده نیز بهبود می یابد .

چه کسانی برای پیوند استخوان مناسب نیستند؟

از پیوند استخوان تقریبا در نود درصد موارد می توان استفاده کرد . مواردی که بهتر است این کار را انجام ندیم عبارتند از :

• کسانی که بیماری قند یا دیابت کنترل نشده دارند . در صورتیکه قند خون زیر 150 باشد این کار مشکلی ندارد .
• کسانی که بیش از یک پاکت در روز سیگار می کشند .
• افرادی که در شش ماه قبل شیمی درمانی یا پرتو درمانی انجام داده اند .
• افرادی که از داروهای ضد پوکی استخوان بیس فسفونیت استفاده می کنند . نیاز است که حداقل شش ماه از مصرف این دارو گذشته باشد .
• کسانی که بهداشت دهان نامناسب دارند . لازم است که فرد حداقل روزی دو مرتبه مسواک بزند .

حفظ استخوان فک و حفظ ساکت

حفظ برجستگی استخوان فک و حفظ حفره، تکنیک‌های خاص پیوند استخوان هستند که بلافاصله پس از کشیدن دندان انجام می‌شوند. هدف این روش‌ها حفظ حجم و خطوط برآمدگی آلوئولی است که پس از برداشتن دندان به سرعت جذب می‌شوند. حفظ برجستگی استخوان فک شامل قرار دادن یک ماده پیوند استخوان در حفره خالی برای جلوگیری از تحلیل استخوان و حفظ شکل برجستگی طبیعی برای کاشت ایمپلنت در آینده است. برای حفظ ساکت از مواد پیوندی برای پر کردن حفره بعد از کشیدن دندان استفاده می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که محل برای ترمیم‌های مصنوعی آینده مناسب است.

لیفت سینوس و تقویت سینوس فک بالا

سینوس لیفت یا تقویت سینوس فک بالا یک روش تخصصی ترمیم استخوان است که معمولاً در قسمت خلفی فک بالا انجام می شود، جایی که تراکم استخوان اغلب برای کاشت ایمپلنت به دلیل نزدیکی سینوس ماگزیلاری کافی نیست. این روش شامل بلند کردن غشای سینوس و قرار دادن یک ماده پیوند استخوان در فضای بین غشاء و کف سینوس است. با گذشت زمان، مواد پیوند با استخوان بیمار ادغام می شود و پایه ای پایدار برای ایمپلنت های دندانی ایجاد می کند.

کدام روش پیوند استخوان بهتر است؟

روش پیوند استخوان “بهتر” به موقعیت بالینی خاص و اهداف درمان دندان بستگی دارد. در مواردی که نیاز به حجم فوری استخوان است، اتوگرافت ها به دلیل خواص ترمیمی برتر ترجیح داده می شوند. با این حال، اتوگرافت ممکن است برای بیمارانی که نمی توانند تحت عمل جراحی ثانویه برای برداشت استخوان از محل اهدا کننده قرار گیرند، مناسب نباشد.

آلوگرافت ها و زنوگرافت ها جایگزین های مناسبی هستند که بازسازی موثر استخوان را بدون نیاز به مکان های جراحی اضافی انجام می دهند. علاوه بر این، انتخاب روش مناسب ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند اندازه نقص استخوان، سلامت کلی بیمار، وجود شرایط سیستمیک و ملاحظات مالی باشد. متخصصان دندانپزشکی نیازهای فردی هر بیمار را به دقت ارزیابی می کنند و با آنها همکاری می کنند تا مناسب ترین نوع پیوند استخوان را انتخاب کنند که بهترین نتیجه را برای سلامت دهان و دندان و موفقیت طولانی مدت درمان دندانی به همراه داشته باشد.